creel

Ég setti þetta koment inn við grein Evu Joily um afstöðu mína til Icesave. Best að setja hana hér inn líka.

fyrsti hlutinn er tilvitnun í annað komment tengt greininni.

"Iceland -- quite happy to benefit from the cheap borrowing and securities afforded by EU affiliation when the going's good. Unwilling to follow the rules they signed up to when things go wrong."

Mitt svar:

This assumption is wrong. When you talk about a nation you will have to keep in mind that it is not a uniform body. Very few benefited from the neo-liberal policies enabling cheap foreign borrowing.
And what securities were afforded by EU affilition?

The last 2 decades, Iceland has changed from relatively egalitarian society to a society run by (as Chomsky puts it) unaccountable tiranies. inequality has increased dramatically, housing bubble forced families to go deeper into dept in order to by a home (not that cheap borrowing by the way and renting was hardly an option due to government policies ). In short, these last two decades have evolved in a quite typical fashion in terms of outcome from freeing of capital movement , privatising and so on (typical neo-liberal policies). The reason these policies have not hit the general population (until now!) as hard as in many other places. is that Iceland was fully developed welfare state, with relatively rich population, when these policies began to get implemented around 2 decades ago (starting by forcing the population, without asking, into the EEA). But the effect of these policies are becoming quite apparent in Iceland now.

I do admit that the Icelandic financial- and business-community behaved criminally with the support of our "democratically " elected (bought) government. By not resisting this development we do bare heavy responsibility.

The question is how we take on this responsibility. Will we do that by playing by the rules of this corrupted unsustainable global financial system.

Or should we bare that responsibility by being in the forefront of fighting back. should we take the first hit by saying no more. hopefully making the inevitable path for Ireland, Portugal, Greece, Spain ..., a little bit easier.

We should bare in mind that braking the rules of the global system can have consequence. And saying no tomorrow might be quite damaging for Iceland's short term economic interests. Same goes for Ireland if it refuses to take on the dept of their banking system. actually, the same goes for all these nations. If the financial system can pick on one of us at a time they can easily crush us all. but if we all say no they don't stand a chance. One thing is sure, nothing will change until we change it.

If the meddlesome outsiders (the general population) in all of Europe raise there heads together and protest, bailing out the banks and the monstrous austery programs that follow, we might be able to change policies.

So I think Eva Joly is right.
I will say no tomorrow and the Irish, the Portuguese and all the rest should take it to the street and scream no to the bailouts of their banking system.

Mótmæli gegn útburði virka. Eftir mótmæli gegn útburði á fatlaðri konu í Bronx, gaf Bank of America eftir og hætti við útburðinn

Ég held persónulega að mikilvægast sé að taka peninga og auglýsingar út úr jöfnunni. Það hvaða persónur eru valdar er ekki aðal atriðið. Umræðan og umhverfið sem stjórnmálinn eru í taka völdin af fólki með einstaka undantekningum.

Hvað prófkjör varðar, þá hafa VG ágætis kerfi sem hægt væri að þróa áfram. Það þarf reyndar að sníða ýmsa agnúa af  því en þeirra fyrirkomulag getur vel verið grunnur. Allavega getur fólk komist þar inn án teljandi fjárútláta. 

Hitt atriðið sem hefur reyndar ekki verið mikið í umræðunni, en ég tel að verði að skoða,  er markaðssetning frambjóðenda. Það lýtur meira að kosningunum sjálfum frekar en uppröðuninni á lista. Reyndar fylgir  prófkjörum D, S og B gríðarleg markaðssetning, myndir af frambjóðendum með sólskinsbros á vör ásamt tilheyrandi innihaldslausum frösum. Frambjóðendurnir sjálfir umkringja sig svo já fólki sem kemur í veg fyrir alla rökræðu.

Kerfið í heild er hannað til að það sé hægt að stjórna umræðunni með auglýsingum og upphrópunum. Það er kerfisbundið komið í veg fyrir að alvöru rökræður geti átt sér stað. Ferlið allt er í farvegi sem er stjórnað af almannatengsla fyrirtækjum.  Þannig má koma í veg fyrir að viðkvæm mál komist inn í umræðuna. Það var til dæmis sláandi hvernig málefni OR voru ekki á dagskrá kosninganna í miðju einkavæðingarferli HS orku. 

Á meðan kosningar snúast fyrst og fremst markaðssetningu innihaldslausra frasa er ekki von á því að neitt breytist. Málefni sem skipta okkur einhverju máli þurfa að komast á dagskrá og þau þarf að rökræða með vitrænum hætti án þess að PR fólk fái að stjórna umræðunni. Þetta held ég að skipti miklu meira máli en persónukjör.

	Segir persónukjör stranda á konum í VG og Samfylkingunni
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Þegar hermenn eða einhverjir vopnaðir menn fremja sjórán eru þeir að sjálfsögðu hræddir um líf sitt. Maður sem fremur vopnað rán er líka hræddur um líf sitt.  Þeir sem gera vopnaða árás á aðra eru hræddir um líf sitt og hafa góða ástæðu til þess. Hvort þeir voru hræddir um líf sitt eða voru í lífshættu, kemur málinu einfaldlega ekki við.

það voru 19 manns myrtir og tugir særðir í sjóráni Ísraelska hersins (ekki fyrsta sjónránið sem þeir fremja). Það er það eina sem skiptir einhverju máli.

Ísrael hefur engan rétt í þessu máli þeir eru að verjast því að skip fari inn á hertekin svæði. þeir hafa engan rétt til að hafa setulið á gasa (eða Vesturbakkanum) og þeir hafa engan rétt til að takmarka skipaflutninga eða aðra flutninga þangað. Þeir hafa ekki rétt til að svelta gasabúa til hlýðni. Ísraelsk stjórnvöld hafa einungis rétt til að fara frá Gaza og borga eins og hægt er fyrir þann skaða sem þeir hafa valdið.

	Netanyahu: Höfðu lífið að verja
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Þar sem margir Íslendingar eru nú loksins að vakna til lífsins eftir góðærissvefninn langa. þá er við hæfi að minnast eins ötulasta og öflugasta aðgerðarsinna 20 aldarinnar. Mans sem við getum lært mikið af.

Sagnfræðingurinn og aðgerðarsinnin Howard Zinn féll frá á miðvikudaginn 27. janúar síðastliðinn 87 ára að aldri. Zinn var einn af frumkvöðlunum í baráttunni gegn stríðsrekstri í Víetnam. Árið 1967 gaf hann út bókina Vietnam: The Logic of Withdrawal, sem var fyrsta bókin sem kallaði eftir því að árásum á Víetnam yrði tafarlaust og skilyrðislaust hætt. Zinn var alla tíð í fararbroddi í baráttunni gegn öllum stríðrekstri. Hann talaði alltaf máli þeirra sem ekki hafa rödd í megin straumi umræðunnar,  hann var óhræddur við að gagnrýna valdhafa og ögra viðteknum gildum, enda átti hann ekki upp á pallborðið hjá varðhundum valdsins. Zinn gaf út fjölmargar bækur en frægastur er hann s sjálfsagt fyrir bók sína  "A People's History of the United States: 1492 to present". Sú bók skoðar sögu bandaríkjanna út frá sjónarhorni Indíána, þræla, verkafólks, anarkista, o.s.frv. Þeirra sem sjaldnast fá rödd í umræðunni eða í skólastofum. Bókin gefur alveg nýja sýn á söguna og er vel til þess fallin að víkka sjóndeildarhringinn og hjálpa til við að skoða viðtekin gildi með gagnrýnum augum. Howard Zinn skilur eftir sig tómarúm sem erfitt verður að fylla. 

Hér t.d. er hans minnst.